Αρχείο κατηγορίας Αρχική

Άνοιγμα του χώρου κάθε Σάββατο 12 – 4 μμ

Η Ευτοπική Βιβλιοθήκη στο εξής θα είναι ανοικτά κάθε Σάββατο 12 – 4 μμ (τηρώντας τα αναγκαία μέτρα συλλογικής προστασίας) και κατόπιν συνεννόησης (μέσω email) για άλλη μέρα και ώρα.

Σας περιμένουμε λοιπόν από αυτό το Σάββατο 3 Οκτώβρη 2020.

Αιγάλεω – Θηβών 353 (2ος όροφος), πλησίον ΜΕΤΡΟ Αιγάλεω

 

Μια ενημέρωση και μια γνωριμία, Τετάρτη 1 Ιούλη 2020 από τις 7μμ

* στο χώρο τηρούνται τα μέτρα συλλογικής προστασίας
για τον covid-19 *

Την Τετάρτη 1 Ιούλη 2020, παράλληλα με το γνωστό εβδομαδιαίο άνοιγμά της (5-8 μ.μ.), στην Ευτοπική Βιβλιοθήκη θα πραγματοποιηθεί μία σημαντική ενημέρωση για έναν αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη και μία ενδιαφέρουσα γνωριμία με ένα νέο βιβλίο.

Στη βεράντα της Ευτοπικής Βιβλιοθήκης, στις 7 μ.μ. (αυστηρά!),
θα πραγματοποιηθεί σύντομη ενημέρωση για πρακτικά θέματα σχετικά με τη διήμερη πανελλαδική κινητοποίηση στις 4 και 5 Ιουλίου για τα Άγραφα και την πεζοπορία προς την κορυφή της ιστορικής Νιάλας.

Στις 8 μ.μ., θα έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Opportuna, το οποίο διερευνά και αναδεικνύει τη ριζοσπαστική πολιτική σκέψη του Μάρρεϊ Μπούκτσιν. Πρόκειται για το βιβλίο του Γεράσιμου Τσιόπουλου, με τίτλο: Ο Μπούκτσιν και το Πρόταγμα των Αναρχικών Κοινωνιών και θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τον ίδιο τον συγγραφέα του.

****
ΓΝΩΡΙΜΙΑ με το βιβλίο του Γεράσιμου Τσιριόπουλου

Ο Μπούκτσιν και το πρόταγμα των αναρχικών κοινωνιών
(εκδ. OPPORTUNA)

Μια μελέτη για το έργο του Μπούκτσιν, προσδιορίζοντας το τοπίο της σύγχρονης ριζοσπαστικής πολιτικής σκέψης και σκιαγραφώντας το υποκείμενο της σύγχρονης επαναστατικής δράσης για να περάσουμε από την κινηματική άμπωτη στην επαναστατική παλίρροια.

Θα μιλήσει ο συγγραφέας του βιβλίου
Τετάρτη 1 Ιούλη 2020, 8 μ.μ. στη βεράντα της Ευτοπικής Βιβλιοθήκης, Θηβών 353 και Παπούλα (β΄ όροφος),
Αιγάλεω (πλησίον σταθμού μετρό Αιγάλεω)

Ευτοπική Βιβλιοθήκη,
Αιγάλεω Ιούλης 2020

 

Η αμερικανική φυτεία καίγεται..

Η δολοφονία του αφροαμερικανού George Floyd στις 25 Μάη 2020 από άνδρες της αστυνομίας αποτελεί άλλη μία εν ψυχρώ δολοφονία των αμερικανικών κατασταλτικών μηχανισμών. Διαδηλώσεις, συγκρούσεις, πυρπολήσεις είναι η απάντηση χιλιάδων ανθρώπων αυτές τις μέρες σε διάφορα σημεία και πόλεις των ΗΠΑ. Ειδικότερα στη Μινεάπολη, τα οδοφράγματα στήνονται σε καθημερινή βάση και οι δρόμοι της αποτελούν πεδίο μάχης με τι δυνάμεις καταστολής.

Τέτοιες εν ψυχρώ δολοφονίες αφροαμερικανών δεν είναι τίποτα άλλο από τη συνέχιση του καθεστώτος δουλείας στην αχανή επικράτεια των ΗΠΑ.

Λίγες μόλις μέρες πριν, κυκλοφόρησε στα ελληνικά από την Ευτοπία: περιοδικό-εκδόσεις το κείμενο του Revolutionary Abolitionist Movement Να πυρπολήσουμε την Αμερικανική Φυτεία – Κάλεσμα για ένα Επαναστατικό Κίνημα Κατάργησης της Δουλείας. Στο κείμενο αυτό, η αμερικανική αυτή οργάνωση αναφέρει ότι «το κράτος, σε συνοχή με τις οργανώσεις λευκής υπεροχής, έχει κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει την εδραίωση των σχέσεων δουλείας στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή των ΗΠΑ». Συνεπώς, «εκείνο που έχουμε την ανάγκη να διατυπώσουμε ξεκάθαρα είναι ότι η πολιτική κατάσταση τις ΗΠΑ -αυξανόμενα βίαιη και άστατη και ταχύτατα αναπτυσσόμενη- είναι μια ξεκάθαρη συνέχιση των πολιτικών που ενεργοποιήθηκαν μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Στην ουσία, ο Εμφύλιος Πόλεμος ποτέ δεν τελείωσε. Ο αγώνας ενάντια στη δουλεία, από τις γειτονιές που κατέστρεψε ο “πόλεμος εναντίον των ναρκωτικών” ως τον σωφρονιστικό-βιομηχανικό μηχανισμό και η αντίσταση στην επέκταση των ΗΠΑ σε όλη την ήπειρο είναι ο ίδιος εκείνος πόλεμος που σήμερα διεξάγεται με άλλες μορφές. Το κύριο ερώτημα, επομένως, είναι, πώς πρέπει να οργανωθούμε για να καταργήσουμε τη δουλεία και να σταματήσουμε την επέκταση του σχεδίου υποδούλωσης».

Το κείμενο προχωρά στη διατύπωση ενός πρακτικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της καταπιεστικής ισχύος της λευκής υπεροχής, της πατριαρχίας, του κράτους και του κεφαλαίου, βασισμένου στην παράδοση των μαύρων αγώνων και των αγώνων κατά της δουλείας, αλλά και στις σύγχρονες συμβουλιακές κοινοτιστικές προσεγγίσεις, όπως σήμερα εκφράζονται σε σημεία της γης όπως οι Ζαπατίστας (Μεξικό) και η Ροζάβα (Βόρεια Συρία).

Κεντρική διάθεση γίνεται από την Ευτοπική Βιβλιοθήκη
(Θηβών 353 και Παπούλα, 2ος όροφος, Αιγάλεω).

* Η αφίσα από τη συλλογικότητα – CrimethInc.

Άνοιγμα – Συλλογή τροφίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης

Επανερχόμαστε με το σταθερό μας Άνοιγμα (τηρώντας τα μέτρα συλλογικής προστασίας) κάθε Τετάρτη 5-8μμ, ενώ συνεχίζουμε γι’ αυτή την εβδομάδα (Τετάρτη 20/5 * 5-8μμ και Σάββατο 23/5 * 12-2μμ) τη συλλογή τροφίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης (καθαριστικά, είδη προσωπικής υγιεινής κ.α.) για την Κοινωνική κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος” Αιγάλεω – Social kitchen Aigaleo.

Κείμενο – Κάλεσμα: https://eutopiclibrary.espivblogs.net/?p=684

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ – #ΜΕΝΟΥΜΕ_ΕΝΩΜΕΝΟΙ

Ότι και να έρθει δεν μας φοβίζει.
Δεν δραπετεύουμε. Οργανωνόμαστε και παλεύουμε.

Ευτοπική Βιβλιοθήκη, Μάης 2020
Θηβών 353, Αιγάλεω (πλησίον ΜΕΤΡΟ Αιγάλεω)

Ένας τρομο-ιός απλώνεται στον πλανήτη

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε στις 26 Μαρτίου και περιγράφει την κατάσταση στην Ιταλία και ειδικότερα στην περιοχή της Τοσκάνης υπό το καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας που έχει επιβληθεί με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού. Η σκλήρυνση της απαγόρευσης κυκλοφορίας έρχεται κάθε μέρα πιο κοντά και εδώ, ακολουθώντας κατά γράμμα την πολιτική που έχει ήδη επιβληθεί στην Ιταλία, στην Ισπανία αλλά και σε άλλες χώρες. Ας σταθούμε στο κείμενο της συντρόφισσας και ιδιαίτερα στον επίλογό της: “…να ανοίξουμε σύντομα μια βαθιά συζήτηση για τον καπιταλισμό, τη διαχείριση των φυσικών πόρων και την εξουσία”.

Την ευχαριστούμε που το μοιράστηκε μαζί μας. 

26 Μαρτίου 2019

Εδώ στην Τοσκάνη είναι η 16η ημέρα των περιοριστικών μέτρων. Είναι αρκετά δύσκολο να περιγραφεί η κατάσταση, χθες εκδόθηκε ένα νέο διάταγμα: Από 400 έως 4000 ευρώ διοικητικό πρόστιμο για άτομα που πιάνονται έξω από τα σπίτια τους χωρίς λόγο. Επίσης, το περπάτημα και το τρέξιμο απαγορεύονται.

Οι δρόμοι είναι άδειοι, στη διάρκεια της ημέρας υπάρχουν μεγάλες ουρές έξω από τα σούπερ μάρκετ, τα αρτοποιεία, τα καταστήματα καπνού, απόσταση ασφαλείας ενός μέτρου, μάσκες και γάντια, σχεδόν κανείς δεν μιλάει με κανέναν.

Πριν ένα μήνα, διαγνώσθηκε ο πρώτος Ιταλός ασθενής 0. Παρακάτω είναι ένα μικρό χρονολόγιο με πληροφορίες που άντλησα από την καθεστωτική εφημερίδα Il sole 24 ore.

21 Φεβρουαρίου – Αμέσως μετά τα μεσάνυχτα, ο υπεύθυνος για την Πρόνοια στη Λομβαρδία ανακοινώνει ότι υπάρχει ένας άνδρας 38 χρονών θετικός στον Covid-19 και νοσηλεύεται στο Lodi. Στη διάρκεια της ημέρας τα κρούσματα αυξήθηκαν σε 15 στη Λομβαρδία. Την ίδια μέρα ακόμη ένα κρούσμα ανακαλύφθηκε κοντά στην Πάντοβα. Στο Βένετο, ένας άνδρας 78 ετών, πεθαίνει από τον Covid-19.

22 Φεβρουαρίου – Ο αριθμός των κρουσμάτων ανεβαίνει και η κυβέρνηση εκδίδει διάταγμα για «ειδικά μέτρα» για να αναχαιτιστεί ο ιός. Τα ειδικά μέτρα ισχύουν μόνο στην περιοχή όπου ο Covid-19 έχει εξαπλωθεί και απαγορεύεται κόσμος να εισέλθει ή να εγκαταλείψει τις περιοχές αυτές, κλείνουν τα καταστήματα, τα σχολεία και τα μουσεία.

25 Φεβρουαρίου – Τα κρούσματα αυξάνονται σε 328 και εξαπλώνονται και σε άλλες περιοχές, 11 άνθρωποι πεθαίνουν. Η κυβέρνηση επεκτείνει τα μέτρα σε ακόμη 11 πόλεις.

4 Μαρτίου – Οι νεκροί φτάνουν περίπου τους 100 και ο πρωθυπουργός Conte υπογράφει νέο διάταγμα κλείνοντας σχολεία και πανεπιστήμια μέχρι τις 15 Μαρτίου. Επίσης στα περιοριστικά μέτρα συμπεριλαμβάνονται θέατρα, σινεμά και όλες οι δημόσιες εκδηλώσεις στις οποίες δεν διασφαλίζεται η απόσταση ασφαλείας του ενός μέτρου.

7 Μαρτίου – Ένα άλλο διάταγμα εκδίδεται, απαγορεύει οποιαδήποτε μετακίνηση στη Λομβαρδία και σε άλλες 14 επαρχίες. Τη νύχτα πλήθος κόσμου μετακινείτε από τις πόλεις του Βορρά προς το Νότο χρησιμοποιώντας κυρίως τα τρένα ως μέσα μεταφοράς.

11 Μαρτίου – Ακόμη ένα νέο διάταγμα με το σλόγκαν «Μένω σπίτι» επεκτείνεται σε όλη την Ιταλία, το διάταγμα έχει εφαρμογή στις κόκκινες ζώνες (οι περιοχές που πρωτοεμφανίστηκαν τα κρούσματα)

(Αλλά περιέργως τα εργοστάσια και τα εμπορικά κέντρα συνεχίζουν να λειτουργούν…).

13 Μαρτίου – Οι νεκροί είναι πάνω από 1000, τα κρούσματα περίπου 13000.

18 Μαρτίου – Στο Μπέργκαμο δεν υπάρχει χώρος στο νεκροταφείο, φορτηγά του στρατού μεταφέρουν φέρετρα σε άλλες περιοχές. Η κυβέρνηση ανακοινώνει νέο διάταγμα με τίτλο «Θεραπεύουμε την Ιταλία» για οικονομική βοήθεια για εργαζόμενους και οικογένειες.

20 Μαρτίου –  Οι νεκροί είναι 4032 και τα κρούσματα 37000.

23 Μαρτίου – Τελευταίο διάταγμα, πολλά εργοστάσια που θεωρούνται ότι δεν είναι απαραίτητα αναγκάζονται να κλείσουν.

400 έως 4000 ευρώ διοικητικό πρόστιμο για άτομα που εντοπίζονται έξω από τα σπίτια τους χωρίς λόγο. Κάθε πόλη έχει τη δυνατότητα να επιβάλει σκληρότερα μέτρα. Στη Σαρδηνία έχει απαγορευθεί στους γιατρούς να δίνουν συνεντεύξεις για τον Covid-19.

Σήμερα, 26 Μαρτίου, ο αριθμός των κρουσμάτων και των νεκρών συνεχίζει να αυξάνεται.

Ακόμη κάποια γεγονότα με τυχαία σειρά:

Τη 2η εβδομάδα του Μαρτίου σε πολλές φυλακές έγιναν εξεγέρσεις εξαιτίας των νέων περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν στους φυλακισμένους. 14 άνθρωποι πέθαναν, αρκετοί, σύμφωνα με καθεστωτικές πηγές, από υπερβολική δόση φαρμάκων τα οποία πήραν από το φαρμακείο της φυλακής…

Στη Φλωρεντία κατασκευάζεται το «Χωριό της καραντίνας»: ένα χωριό αποτελούμενο από κοντέινερ όπου άνθρωποι που δεν έχουν σπίτι μπορούν να μείνουν εκεί κατά τη διάρκεια της 14ημερης καραντίνας. Μοιάζει πραγματικά απαίσιο.

Drones που ανήκουν στην κυβέρνηση χρησιμοποιούνται με σκοπό να ελέγχουν τις κινήσεις των ανθρώπων (νομίζω ότι είναι πολύ λίγα αλλά είναι τόσο φουτουριστικό). . Ο στρατός φυσικά είναι ο πρωταγωνιστής αυτή τη στιγμή, ελέγχοντας ανθρώπους στους δρόμους (τελικά έχουν κάτι να κάνουν! Υποθέτω επίσης ότι μαθαίνουν να διαβάζουν καθώς πρέπει να ελέγχουν την βεβαίωση που πρέπει να έχουμε μαζί μας για να εξηγήσουμε γιατί δεν είμαστε στο σπίτι).

Πολλοί εργάτες έχασαν τις δουλειές τους και δεν έχουν ιδέα για το πώς θα επιβιώσουν τους επόμενους μήνες (στη Φλωρεντία μεγάλο ποσοστό των ντόπιων εργάζονται στον τουρισμό).

Έχουν γίνει πολλές απεργίες τις τελευταίες εβδομάδες στα εργοστάσια, οι εργάτες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχουν ανοσία στον ιό.

Το ίδιο συνέβη και με τις/ους εργαζόμενες/ους στην καθαριότητα στα νοσοκομεία στους οποίους τα αφεντικά τους δεν τους παρείχαν κανένα μέσο προστασίας.

Γενικά, είναι δύσκολο να βρεθούν μάσκες στα καταστήματα, πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν να φτιάξουν χειροποίητες μάσκες με βαμβάκι ή κερωμένο χαρτί. Τα απολυμαντικά εξαφανίστηκαν από τα ράφια των καταστημάτων την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου με το πρώτο κύμα τρελών αγορών στα σούπερ μάρκετ. Την περασμένη εβδομάδα στη Ρώμη, μερικά φαρμακεία δέχτηκαν επίθεση το βράδυ.

Ένα πολύ τρομακτικό φαινόμενο εξαπλώνεται πολύ γρήγορα, μερικοί φίλοι το ονόμασαν «αστυνομο-ιό”: Άνθρωποι φωνάζουν από τα παράθυρα σε άλλους ανθρώπους που περπατάνε χέρι-χέρι «φονιάδες» ή καταγγέλλουν τους γείτονές τους ως «μολυσμένους» στις αρχές επειδή μπορεί να έβηξαν μια φορά.

Τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης  αυξάνουν την παράνοια καθημερινά, διαδίδοντας μόνο επιφανειακά νέα και αριθμούς. Ο αριθμός των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, των διανοητικών ταραχών και των αυτοκτονιών αυξάνεται.

Το υστερικό σύνθημα “andrà tutto bene” (όλα θα πάνε καλά) απλώνεται γύρω από τη χώρα περιτριγυρισμένο από ουράνια τόξα ζωγραφισμένα από παιδιά τα οποία είναι κλεισμένα πάνω από δύο εβδομάδες στα διαμερίσματά τους.

Είναι σαφές ότι η ιταλική κυβέρνηση αντιμετώπισε πολύ άσχημα αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κάποιοι μιλούν για “Strage di stato” (Κρατική σφαγή, ο ίδιος όρος που χρησιμοποιήθηκε για την Piazza Fontana το 1969) και νομίζω ότι είναι σωστό. Νομίζω ότι πρέπει να φρενάρουμε αυτό το κλίμα αναμονής και να ανοίξουμε σύντομα μια βαθιά συζήτηση για τον καπιταλισμό, την διαχείριση των φυσικών πόρων και την εξουσία.

Ο Πρόεδρος της δημοκρατίας ήδη είπε: «Θα πρέπει να είμαστε ενωμένοι όπως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο», μετάφραση: «Θα πρέπει να δώσουμε τον κώλο μας για να σώσουμε την οικονομία», για να συνεχίσουν να πλουτίζουν οι πλούσιοι και να εκμεταλλεύονται τους εκμεταλλευόμενους  ακόμη περισσότερο από πριν. Για να μην μιλήσουμε για την αύξηση του ελέγχου και την οικολογική κρίση.

Είναι ξεκάθαρο ότι όλα θα πάνε καλά, όμως τίποτα δεν θα είναι όπως πριν…

Ιταλία, Τοσκάνη 2020