Αρχείο ετικέτας Φλεβάρης

Ευτοπία – Ανακοίνωση ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Αυτή την περίοδο, εξελίσσεται μία ιδιαίτερη επίθεση στη χώρα μέσα από τους λεγόμενους «επενδυτές» σε θάλασσες, βουνά, λόφους, και ποτάμια. Αιολικές εγκαταστάσεις στα όρη, φωτοβολταικά πάρκα σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, εξορύξεις υδρογοναθράκων σε θαλάσσια οικόπεδα, καύση σκουπιδιών, ενεργειακή χρήση του νερού περιγράφουν τον ενεργειακό παραλογισμό που ονομάζουν ανάπτυξη και προστασία του πλανήτη. Μόνο μέσα στον μήνα Δεκέμβριο του 2020, κατατέθηκαν στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας περίπου 2.000 αιτήσεις για αδειοδοτήσεις «ΑΠΕ» που αφορούν βιομηχανικά εργοστάσια αιολικών, φωτοβολταϊκών και υδροϋλεκτρικά φράγματα. Με το νέο νομικό πλαίσιο, δεν απαιτείται καν υποβολή μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων σχεδόν στο 70% του συνόλου των περιπτώσεων. Η διεφθαρμένη ΡΑΕ δεν είναι παρά μια υπηρεσία διεκπεραίωσης των αιτημάτων που υποβάλουν οι επενδυτές, όπου στο διοικητικό συμβούλιο βρίσκουμε ανθρώπους των εταιριών και συγγενείς τους. Για όλες αυτές τις αιτήσεις, όχι μόνο δεν ενημερώνονται οι κάτοικοι της κάθε περιοχής αλλά ούτε καν οι ίδιες οι περιφέρειες και οι δήμοι, που όταν τους ζητηθεί η γνώμη τους, απλά έχει συμβολικό χαρακτήρα, και σε περίπτωση που είναι αρνητική, δεν την λαμβάνουν υπ’ όψιν. Πλέον τίποτα δεν θυμίζει «δημοκρατία», τίποτα δεν θυμίζει «συνταγματική νομιμότητα», με τους όρους που τίθενται από το ίδιο το σύνταγμα και το νομικό πλαίσιο. Στο όνομα της σωτηρίας του πλανήτη και της οικονομικής ανάπτυξης, καταστρέφονται το περιβάλλον και οι τοπικές οικονομίες κλίμακας για χάρη των ισολογισμών εταιριών. Η στοχαστικότητα της ενέργειας που παράγεται από «ΑΠΕ» επιβάλλει την καύση συμβατικών καυσίμων και εν τέλει η θυσία των ξεριζωμένων βουνών όχι μόνο δεν έχει κανένα πραγματικό αντίκρυσμα αλλά θα γιγαντώνει το πρόβλημα με τεράστια ζημία στη βιοποικιλότητα και την εναπομείνουσα άγρια ζωή. Παράλληλα, η τάση για τεράστια φωτοβολταικά πάρκα σε κάμπους και καλλιεργήσιμες εκτάσεις θα θέσει ζήτημα διατροφικής αυτάρκειας της χώρας.

Η επίθεση είναι πολύπλευρη και απόλυτα σχεδιασμένη. Μέσα από την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, την υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ και την από-λιγνιτοποίηση, παίζεται ένα τεράστιο χρηματοπιστωτικό παιχνίδι που μόνο για το καλό το δικό μας και του περιβάλλοντος δεν είναι. Ακριβότερο ρεύμα, πλιάτσικο των δημόσιων υποδομών και υπερκέρδη για τους ιδιωτικούς παρόχους. Ταυτόχρονα, αξιόπιστο ρεύμα θα συνεχίσουμε να έχουμε από τον λιγνίτη, το φυσικό αέριο και τα πυρηνικά της Βουλγαρίας και της Τουρκίας, όπως γίνεται και τώρα που η χώρα έχει ήδη καλύψει τους στόχους για «ΑΠΕ». Μαζί με τις επενδύσεις, έρχεται και ο διχασμός που σπέρνουν, προκειμένου να περάσουν τα σχέδια τους, ανάμεσα σε «υπερασπιστές της προόδου» από τη μία πλευρά και σε «οπισθοδρομικούς», «κολλημένους», «αντιδραστικούς» από την άλλη, οι οποίοι «δεν επιτρέπουν να έρθει η ανάπτυξη», απειλώντας έτσι την ήδη εύθραυση πολλές φορές συνοχή και συνύπαρξη των τοπικών κοινωνιών. Το αστυνομικό κράτος που προσπαθούν να επιβάλλουν κυνηγάει αγωνιστές και προστατεύει τις εταιρίες σαν ιδιωτικός στρατός καταπατώντας κάθε έννοια του κράτους δικαίου.

Αν προχωρήσουν και άλλο τα σχέδια, τίποτα δεν θα θυμίζει τη χώρα, τον τόπο και το τοπία που γνωρίζαμε από τα παιδικά μας χρόνια. Θα είναι ο κόσμος των μεγάλων αφεντικών, μια αποικία χρέους που μας χρειάζεται απλά ως καταναλωτές και ως υπηκόους. Οι καταστροφικές συνέπειες του αδηφάγου μοντέλου ανάπτυξής τους είναι ορατές σε όλο τον πλανήτη. Ενεργειακή φτώχεια, υπερκαταναλωτισμός, νέο-αποικιακές μορφές ελέγχου, εκτόπιση πληθυσμών, καταστροφή του περιβάλλοντος, ανεξέλεγκτοι ιοί που σχετίζονται με την αποψίλωση δασών και απώλεια της βιοποικιλότητας.

Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι και ο χρόνος πιέζει αλλά ο παραλογισμός αυτός πρέπει να εμποδιστεί υπερασπιζόμενοι την αξιοπρέπειά μας και τον τόπο μας. Τα οικόπεδα και τα τσιμενταρισμένα φιλέτα τους είναι οι τόποι που βρίσκονται οι ρίζες μας και είναι οι χώροι που μπορούν και πάλι να ριζώσουν πράγματα που ούτε στα καλύτερα όνειρά μας δεν μπορούμε να φανταστούμε. Οφείλουμε να οργανώσουμε, να ενισχύσουμε και να διευρύνουμε τις γραμμές άμυνας σε αυτήν την ανελέητη επίθεση μέσα από επιτροπές, μέτωπα αγώνα, μαχόμενη τοπική αυτοδιοίκηση και διάφορες λαϊκές μορφές δράσης. Μιλάμε για νέους λαϊκούς/κοινωνικές αγώνες και για κοινωνίες που θα αναγεννηθούν και θα ανασυγκροτηθούν πάνω στη βάση του αγώνα για μια καλύτερη ζωή. Υπάρχει η γνώση και η τεχνολογία για να έχουμε μια ισόρροπη συνύπαρξη με το περιβάλλον μας, χωρίς να στερείται τίποτα κανένας άνθρωπος σε αυτό τον μοναδικό πλανήτη.

Το νερό, απ’ όπου πέρασε, θα ξαναπεράσει…

Οργάνωση, αγώνας και μάχη για τη γη και την ελευθερία
Ευτοπία, 15/2/2021

Ένας τρομο-ιός απλώνεται στον πλανήτη

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε στις 26 Μαρτίου και περιγράφει την κατάσταση στην Ιταλία και ειδικότερα στην περιοχή της Τοσκάνης υπό το καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας που έχει επιβληθεί με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού. Η σκλήρυνση της απαγόρευσης κυκλοφορίας έρχεται κάθε μέρα πιο κοντά και εδώ, ακολουθώντας κατά γράμμα την πολιτική που έχει ήδη επιβληθεί στην Ιταλία, στην Ισπανία αλλά και σε άλλες χώρες. Ας σταθούμε στο κείμενο της συντρόφισσας και ιδιαίτερα στον επίλογό της: “…να ανοίξουμε σύντομα μια βαθιά συζήτηση για τον καπιταλισμό, τη διαχείριση των φυσικών πόρων και την εξουσία”.

Την ευχαριστούμε που το μοιράστηκε μαζί μας. 

26 Μαρτίου 2019

Εδώ στην Τοσκάνη είναι η 16η ημέρα των περιοριστικών μέτρων. Είναι αρκετά δύσκολο να περιγραφεί η κατάσταση, χθες εκδόθηκε ένα νέο διάταγμα: Από 400 έως 4000 ευρώ διοικητικό πρόστιμο για άτομα που πιάνονται έξω από τα σπίτια τους χωρίς λόγο. Επίσης, το περπάτημα και το τρέξιμο απαγορεύονται.

Οι δρόμοι είναι άδειοι, στη διάρκεια της ημέρας υπάρχουν μεγάλες ουρές έξω από τα σούπερ μάρκετ, τα αρτοποιεία, τα καταστήματα καπνού, απόσταση ασφαλείας ενός μέτρου, μάσκες και γάντια, σχεδόν κανείς δεν μιλάει με κανέναν.

Πριν ένα μήνα, διαγνώσθηκε ο πρώτος Ιταλός ασθενής 0. Παρακάτω είναι ένα μικρό χρονολόγιο με πληροφορίες που άντλησα από την καθεστωτική εφημερίδα Il sole 24 ore.

21 Φεβρουαρίου – Αμέσως μετά τα μεσάνυχτα, ο υπεύθυνος για την Πρόνοια στη Λομβαρδία ανακοινώνει ότι υπάρχει ένας άνδρας 38 χρονών θετικός στον Covid-19 και νοσηλεύεται στο Lodi. Στη διάρκεια της ημέρας τα κρούσματα αυξήθηκαν σε 15 στη Λομβαρδία. Την ίδια μέρα ακόμη ένα κρούσμα ανακαλύφθηκε κοντά στην Πάντοβα. Στο Βένετο, ένας άνδρας 78 ετών, πεθαίνει από τον Covid-19.

22 Φεβρουαρίου – Ο αριθμός των κρουσμάτων ανεβαίνει και η κυβέρνηση εκδίδει διάταγμα για «ειδικά μέτρα» για να αναχαιτιστεί ο ιός. Τα ειδικά μέτρα ισχύουν μόνο στην περιοχή όπου ο Covid-19 έχει εξαπλωθεί και απαγορεύεται κόσμος να εισέλθει ή να εγκαταλείψει τις περιοχές αυτές, κλείνουν τα καταστήματα, τα σχολεία και τα μουσεία.

25 Φεβρουαρίου – Τα κρούσματα αυξάνονται σε 328 και εξαπλώνονται και σε άλλες περιοχές, 11 άνθρωποι πεθαίνουν. Η κυβέρνηση επεκτείνει τα μέτρα σε ακόμη 11 πόλεις.

4 Μαρτίου – Οι νεκροί φτάνουν περίπου τους 100 και ο πρωθυπουργός Conte υπογράφει νέο διάταγμα κλείνοντας σχολεία και πανεπιστήμια μέχρι τις 15 Μαρτίου. Επίσης στα περιοριστικά μέτρα συμπεριλαμβάνονται θέατρα, σινεμά και όλες οι δημόσιες εκδηλώσεις στις οποίες δεν διασφαλίζεται η απόσταση ασφαλείας του ενός μέτρου.

7 Μαρτίου – Ένα άλλο διάταγμα εκδίδεται, απαγορεύει οποιαδήποτε μετακίνηση στη Λομβαρδία και σε άλλες 14 επαρχίες. Τη νύχτα πλήθος κόσμου μετακινείτε από τις πόλεις του Βορρά προς το Νότο χρησιμοποιώντας κυρίως τα τρένα ως μέσα μεταφοράς.

11 Μαρτίου – Ακόμη ένα νέο διάταγμα με το σλόγκαν «Μένω σπίτι» επεκτείνεται σε όλη την Ιταλία, το διάταγμα έχει εφαρμογή στις κόκκινες ζώνες (οι περιοχές που πρωτοεμφανίστηκαν τα κρούσματα)

(Αλλά περιέργως τα εργοστάσια και τα εμπορικά κέντρα συνεχίζουν να λειτουργούν…).

13 Μαρτίου – Οι νεκροί είναι πάνω από 1000, τα κρούσματα περίπου 13000.

18 Μαρτίου – Στο Μπέργκαμο δεν υπάρχει χώρος στο νεκροταφείο, φορτηγά του στρατού μεταφέρουν φέρετρα σε άλλες περιοχές. Η κυβέρνηση ανακοινώνει νέο διάταγμα με τίτλο «Θεραπεύουμε την Ιταλία» για οικονομική βοήθεια για εργαζόμενους και οικογένειες.

20 Μαρτίου –  Οι νεκροί είναι 4032 και τα κρούσματα 37000.

23 Μαρτίου – Τελευταίο διάταγμα, πολλά εργοστάσια που θεωρούνται ότι δεν είναι απαραίτητα αναγκάζονται να κλείσουν.

400 έως 4000 ευρώ διοικητικό πρόστιμο για άτομα που εντοπίζονται έξω από τα σπίτια τους χωρίς λόγο. Κάθε πόλη έχει τη δυνατότητα να επιβάλει σκληρότερα μέτρα. Στη Σαρδηνία έχει απαγορευθεί στους γιατρούς να δίνουν συνεντεύξεις για τον Covid-19.

Σήμερα, 26 Μαρτίου, ο αριθμός των κρουσμάτων και των νεκρών συνεχίζει να αυξάνεται.

Ακόμη κάποια γεγονότα με τυχαία σειρά:

Τη 2η εβδομάδα του Μαρτίου σε πολλές φυλακές έγιναν εξεγέρσεις εξαιτίας των νέων περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν στους φυλακισμένους. 14 άνθρωποι πέθαναν, αρκετοί, σύμφωνα με καθεστωτικές πηγές, από υπερβολική δόση φαρμάκων τα οποία πήραν από το φαρμακείο της φυλακής…

Στη Φλωρεντία κατασκευάζεται το «Χωριό της καραντίνας»: ένα χωριό αποτελούμενο από κοντέινερ όπου άνθρωποι που δεν έχουν σπίτι μπορούν να μείνουν εκεί κατά τη διάρκεια της 14ημερης καραντίνας. Μοιάζει πραγματικά απαίσιο.

Drones που ανήκουν στην κυβέρνηση χρησιμοποιούνται με σκοπό να ελέγχουν τις κινήσεις των ανθρώπων (νομίζω ότι είναι πολύ λίγα αλλά είναι τόσο φουτουριστικό). . Ο στρατός φυσικά είναι ο πρωταγωνιστής αυτή τη στιγμή, ελέγχοντας ανθρώπους στους δρόμους (τελικά έχουν κάτι να κάνουν! Υποθέτω επίσης ότι μαθαίνουν να διαβάζουν καθώς πρέπει να ελέγχουν την βεβαίωση που πρέπει να έχουμε μαζί μας για να εξηγήσουμε γιατί δεν είμαστε στο σπίτι).

Πολλοί εργάτες έχασαν τις δουλειές τους και δεν έχουν ιδέα για το πώς θα επιβιώσουν τους επόμενους μήνες (στη Φλωρεντία μεγάλο ποσοστό των ντόπιων εργάζονται στον τουρισμό).

Έχουν γίνει πολλές απεργίες τις τελευταίες εβδομάδες στα εργοστάσια, οι εργάτες δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχουν ανοσία στον ιό.

Το ίδιο συνέβη και με τις/ους εργαζόμενες/ους στην καθαριότητα στα νοσοκομεία στους οποίους τα αφεντικά τους δεν τους παρείχαν κανένα μέσο προστασίας.

Γενικά, είναι δύσκολο να βρεθούν μάσκες στα καταστήματα, πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν να φτιάξουν χειροποίητες μάσκες με βαμβάκι ή κερωμένο χαρτί. Τα απολυμαντικά εξαφανίστηκαν από τα ράφια των καταστημάτων την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου με το πρώτο κύμα τρελών αγορών στα σούπερ μάρκετ. Την περασμένη εβδομάδα στη Ρώμη, μερικά φαρμακεία δέχτηκαν επίθεση το βράδυ.

Ένα πολύ τρομακτικό φαινόμενο εξαπλώνεται πολύ γρήγορα, μερικοί φίλοι το ονόμασαν «αστυνομο-ιό”: Άνθρωποι φωνάζουν από τα παράθυρα σε άλλους ανθρώπους που περπατάνε χέρι-χέρι «φονιάδες» ή καταγγέλλουν τους γείτονές τους ως «μολυσμένους» στις αρχές επειδή μπορεί να έβηξαν μια φορά.

Τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης  αυξάνουν την παράνοια καθημερινά, διαδίδοντας μόνο επιφανειακά νέα και αριθμούς. Ο αριθμός των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, των διανοητικών ταραχών και των αυτοκτονιών αυξάνεται.

Το υστερικό σύνθημα “andrà tutto bene” (όλα θα πάνε καλά) απλώνεται γύρω από τη χώρα περιτριγυρισμένο από ουράνια τόξα ζωγραφισμένα από παιδιά τα οποία είναι κλεισμένα πάνω από δύο εβδομάδες στα διαμερίσματά τους.

Είναι σαφές ότι η ιταλική κυβέρνηση αντιμετώπισε πολύ άσχημα αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κάποιοι μιλούν για “Strage di stato” (Κρατική σφαγή, ο ίδιος όρος που χρησιμοποιήθηκε για την Piazza Fontana το 1969) και νομίζω ότι είναι σωστό. Νομίζω ότι πρέπει να φρενάρουμε αυτό το κλίμα αναμονής και να ανοίξουμε σύντομα μια βαθιά συζήτηση για τον καπιταλισμό, την διαχείριση των φυσικών πόρων και την εξουσία.

Ο Πρόεδρος της δημοκρατίας ήδη είπε: «Θα πρέπει να είμαστε ενωμένοι όπως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο», μετάφραση: «Θα πρέπει να δώσουμε τον κώλο μας για να σώσουμε την οικονομία», για να συνεχίσουν να πλουτίζουν οι πλούσιοι και να εκμεταλλεύονται τους εκμεταλλευόμενους  ακόμη περισσότερο από πριν. Για να μην μιλήσουμε για την αύξηση του ελέγχου και την οικολογική κρίση.

Είναι ξεκάθαρο ότι όλα θα πάνε καλά, όμως τίποτα δεν θα είναι όπως πριν…

Ιταλία, Τοσκάνη 2020

 

 

Εκδήλωση – Συζήτηση με θέμα: ο κοινοτισμός επανέρχεται

Με αφορμή την έκδοση του (νέου) 26ου τεύχους της Ευτοπίας, θα γίνει στο Αντίβαρο αυτοοργανωμένος εργατικός-κοινωνικός χώρος την Τετάρτη 20 Φλεβάρη 2019 – 8μμ, εκδήλωση – συζήτηση με θέμα: ο κοινοτισμός επανέρχεται, διεύθυνση: Βουλγαροκτόνου 18, Μενίδι.

Αντίβαρο αυτοοργανωμένος εργατικός-κοινωνικός χώρος

ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΣΙΝΗ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ, από τις εκδόσεις Ευτοπία

Διεθνιστική Κομμούνα της Ροζάβα – ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΣΙΝΗ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ

Πρόλογος: Debbie Bookchin

Η ΡΟΖΑΒΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ Ροζάβα ακόμη περισσότερο. Χρειαζόμαστε ελπίδα, πίστη, έμπνευση και νέες προοπτικές σε έναν συλλογικό αγώνα ενάντια στην καταπίεση. Ενώ στον δυτικό κόσμο το εξουσιαστικό κράτος και τα δεξιά κινήματα γιορτάζουν την επιστροφή τους, στην περιφέρεια τα τέως αστέρια του νεοφιλελευθερισμού ήδη βαδίζουν προς τον ανοικτό φασισμό. Ο Τραμπ, ο Ερντογάν και ο Πούτιν βγάζουν τις τελευταίες μάσκες της δημοκρατίας. Αντιμέτωπα με αυτές τις εξελίξεις, τα περισσότερα επαναστατικά κινήματα παραμένουν αδύναμα. Περιθωριοποιημένα και δίχως προοπτική, διασκορπισμένα και αποξενωμένα – ο μοναδικός ρόλος που τους αφήνει το σύστημα είναι να παρατηρούν και να κριτικάρουν. Η Ροζάβα μάς δείχνει έναν τρόπο να υπερβούμε αυτή την παθητικότητα: το να μάθουμε από το κουρδικό κίνημα σημαίνει να οργανωθούμε και να εξαπλώσουμε την επανάσταση.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Η μετάφραση του βιβλίου έγινε από μέλη της ανταλλακτικής κοινότητας Ηρακλείου “Το Κουκί”.

Τα έξοδα για την παρούσα έκδοση καλύφθηκαν από τον ολοκληρωμένο Συνεταιρισμό Ηρακλείου (ΟΣΗ), την Αντιφασιστική Δράση Ρεθύμνου (ΑΔΡΕ) και τις εκδόσεις Ευτοπία.

Όλα τα ΕΣΟΔΑ θα διατεθούν στη Διεθνιστική Κομμούνα της Ροζάβα και στην Ακαδημία sehid Helin Qerecox.

Kεντρική διάθεση – Ευτοπική Βιβλιοθήκη, Θηβών 353 (2ος όροφος), Αιγάλεω

Εκδόσεις Ευτοπία

Προσοχή! Την Τετάρτη 6/2/2019 ένας Σκαντζόχοιρος θα κυκλοφορεί στην Ευτοπική Βιβλιοθήκη!

Στο πλαίσιο ενός κύκλου συναντήσεων με θέμα τη γνωριμία με αυτόνομα εκδοτικά εγχειρήματα του σήμερα και του χθες, μέλη του περιοδικού Σκαντζόχοιρος θα βρεθούν στο χώρο της Ευτοπικής Βιβλιοθήκης, Αιγάλεω – Θηβών 353, 2ος όροφος, πλησίον σταθμού ΜΕΤΡΟ Αιγάλεω, την Τετάρτη 6 Φλεβάρη 2019 στις 8 μμ, για μία ανοιχτή συνάντηση/συζήτηση. Τί είναι αυτό που παρακινεί σήμερα κάποιους ανθρώπους να βγάζουν ένα περιοδικό σήμερα; Ποιος ο στόχος μιας τέτοιας εκδοτικής δραστηριότητας; Ποιες είναι οι προσλήψεις τους μετά από την έκδοση τριών τευχών αυτού του πολύ ενδιαφέροντος και καλαίσθητου περιοδικού;

 Κομβικό ζήτημα για την Ευτοπική Βιβλιοθήκη είναι η σχέση και η σύνδεση με αυτόνομα εκδοτικά εγχειρήματα. Οι αυτόνομες εκδοτικές πρωτοβουλίες, ιδιαίτερα όταν έχουν και συλλογικό χαρακτήρα, αποτελούν ένα βασικό στοιχείο στη διαμόρφωση και διάδοση μιας νέας κοινωνικής προοπτικής. Ακόμα και σήμερα, στην εποχή της εισόδου της ανθρωπότητας σε νέες μορφές επικοινωνίας μέσα από την τεχνολογία, ό,τι τυπώνεται αποτελεί και ένα σημείο αναφοράς. Είναι κάτι που μένει, στη βιβλιοθήκη, στο συρτάρι, σε ένα χαρτόκουτο κάπου στο πατάρι. Είναι κάτι που έχει αποκτήσει υλική υπόσταση και συνεπώς αποτελεί το ίδιο ένα αντικείμενο που συσσωρεύει σκέψεις, μνήμες, διαψεύσεις, ελπίδες. Στόχος μας, μέσα από αυτόν τον κύκλο ανοιχτών συναντήσεων είναι να γνωριστούμε καλύτερα με τους ανθρώπους που διαμορφώνουν νέους εκδοτικούς τόπους αλλά και παλιότερους, οι οποίοι μάλιστα αποτέλεσαν σημεία αναφοράς στο πεδίο του αγώνα.

 Ευτοπική Βιβλιοθήκη